Het elimineren van „zandzakken „, compounding en „onbedoelde buffering”. Projectschattingstechnieken helpen projectmanagers bij het nauwkeurig inschatten van essentiële elementen, zoals kosten en reikwijdte, binnen hun projecten. In Agile IT-operaties kunnen deze technieken worden gebruikt om de toewijzing van middelen goed te plannen. Deze schattingstechnieken stellen PM's in staat om klanten betere prognoses te geven en de fondsen en middelen die ze nodig hebben voor projectsucces nauwkeuriger te budgetteren.
De nauwkeurigheid van elke schatting. Hoe nauw de historische gegevens of branchegegevens die worden gebruikt om het model te kalibreren overeenkomen met het project dat u schat. Factorschatting, ook wel top-down schatting genoemd, is gebaseerd op een beperkte projectomvang. Het wordt over het algemeen gebruikt in de identificatiefase.
Het maakt gebruik van vuistregels, parametrische modellen of historische databases om relevante kostengegevens te verstrekken. Het aantal toepassingen wordt berekend als de geleverde functiepunten, en sluit elke conversie-inspanning (prototypes of tijdelijke oplossingen) en bestaande functionaliteit uit die mogelijk bestond. Elke factor kan een waarde hebben binnen 0 (geen invloed) tot 5 (sterke invloed) om de Total Degree of Influence (TDI) te berekenen. De eerste berekening wordt de Basic COCOMO genoemd, terwijl de tweede wordt beschouwd als de tussenliggende COCOMO.
PERT-schatting (E) en standaarddeviatie (SD) die aldus worden berekend, worden gebruikt om de projectschattingen om te zetten in betrouwbaarheidsniveaus. U kunt hetzelfde doen voor alle softwarecomponenten of -functies en dit leidt ons naar de volgende stap van het berekenen van de niet-aangepaste functiepunten door optelling van alle gewichten. De aldus berekende driepuntsschatting (E) en de standaarddeviatie (SD) worden gebruikt om de projectschattingen om te zetten in „Confidence Levels.
